Hechtingsproblematiek kind
Iedereen houdt van zijn of haar kinderen, daar ben je ouder voor. Helaas is het niet voor ieder kind even makkelijk om deze band op te bouwen met zichzelf of met anderen, vooral niet wanner eer sprake is van hechtingsproblematiek kind. Sommige mensen noemen een kindmet hechtingsproblematiek ‘einzelgangers’ of ‘loners’, maar deze negatieve intonatie is niet terecht.
Hechtingsproblemen kunnen opgelost worden en je kind kan geholpen worden. Een kind heeft liefde en een gids nodig, maar bij sommige kinderen is dit gewoon wat lastiger dan bij anderen. Kinderen met hechtingsproblematiek vallen daar onder. Heb jij, of ken jij, een kind met hechtingsproblematiek? Wil je deze manier van denken graag beter leren begrijpen? Lees dan vooral even verder, samen komen we hier doorheen!
Wat is hechtingsproblematiek?
Hechtingsproblematiek is een psychiatrische aandoening welke door meerdere factoren beïnvloed kan worden. Over deze factoren lezen jullie in volgende koppen meer. Met ‘hechting’ wordt er bedoeld welke band een kind opbouwt met zijn/haar ouders in de eerste 1.000 dagen dat hij op deze prachtige aarde komt. Hechting ontstaat door middel van signalen en reacties over en weer tussen het kind en de ouders of verzorgers.
Dit zorgt, als er geen problematiek is, voor een liefdevolle en positief emotionele band tussen het kind en hetgeen waar het kind de band mee wil opbouwen. Uiteindelijk ontwikkelt een kind een ‘veiligheidsgevoel’ waar het op kan terugvallen, een vertrouwensband. Een hechting als het ware. Wanneer er iets in dit proces fout gaat, of het nu aan het proces ligt of aan het kind, dan ontstaat er hechtingsproblematiek. Hieronder gaan we dieper in op de symptomen van een hechtingsstoornis en wanneer deze problemen ontstaan. Laten we beginnen bij die laatste.
Wil je meer specifiek weten over hechtingsstijlen en hoe je je eigen hechtingsstijl kan bepalen? Lees dan het boek hieronder, de recensies spreken voor zich!
Wanneer ontstaan hechtingsproblemen?
Hechtingsproblemen bij kinderen kunnen ontstaan in de formatieve fase van een kind, maar kunnen ook (deels) aangeboren zijn. Denk bijvoorbeeld aan een aangeboren afwijking binnen de hersenen waardoor bepaalde prikkels anders geïnterpreteerd worden. Ook kan een aangeboren psychiatrische afwijking zorgen voor een verhoogd temperament of moeite in de ontwikkeling, welke beide direct impact hebben op een mogelijke hechting met ouders of verzorgers. Wanneer iets fout gaan in de hechting, wordt dit een onveilige hechting genoemd.
Daarnaast zijn er ook een tal van factoren die tot hechtingsproblematiek kunnen leiden, denk hierbij aan het volgende:
- Kinderen dat pleegkind zijn
- Ouders met hechtingsproblemen die dit onbewust aan hun kinderen doorgeven via opvoeding
- Ouders die zelf psychische problemen hebben kunnen dit projecteren
- Kinderen die mishandeld of verwaarloosd zijn
- Ouders die vroeger zelf mishandeld of verwaarloosd zijn
- Kinderen uit gezinnen met gescheiden ouders
- Kinderen met constant veranderende opvoeders
- Kinderen die in slechte omstandigheden zijn opgegroeid, denk aan migratie of armoede
Waar kijkt een psychiater/psycholoog naar bij hechtingsstoornissen?
Er zijn 4 hoofdpunten waar een psychiater of psycholoog naar kijkt om vast te stellen of er sprake is van een hechtingsstoornis:
- Is het kind verwaarloosd toen hij of zij klein was of waren er veel afwisselende verzorgers?
- Vertoont het kind, voordat het 5 jaar oud is, al verstoord sociaal gedrag?
- Heeft het kind een andere ontwikkelingsstoornis?
- Wordt het kind, mentaal of fysiek, verwaarloosd?
Wat zijn de symptomen van een hechtingsstoornis?
Sommige symptomen van een hechtingsstoornis vallen eerder op dan anderen. Het is soms iets wat alleen het kind voelt, wat natuurlijk lastig is om eruit te krijgen. Kinderen zijn niet het beste in het uitleggen van hun emoties, vooral kinderen met een hechtingsstoornis. Hieronder vind je mogelijke symptomen:
- Gevoelig voor stress
- Zwak zelfvertrouwen, negatief zelfbeeld
- Faalangst
- Weinig basisvertrouwen/wantrouwen
- Moeite met gezag
- Onrustig, gespannen en alert gedrag
- Manipuleren binnen relaties
- Aanpassen/pleasen
- Problemen met gedrag (levendig, ongeordend, snel boos of agressief)
- Moeite je te verbinden; aantrekken en afstoten
- Fysiek aanhankelijk of juist afstandelijk
- Emotionele remming
- Geen of juist veel oppervlakkige contacten
- Snel beledigd of afgewezen voelen
- Controle willen behouden
- Hoger risico op depressie en angsten
Let wel op, deze symptomen betekenen niet per se dat een kind last heeft van hechtingsproblemen, maar deze problemen kunnen wel voorkomen bij een kind met hechtingsproblematiek. Leg de schuld ook niet altijd bij het kind wanneer het aankomt op de bovenstaande symptomen, het is ook belangrijk om te kijken of er iets is wat je zelf doet wat dit kan veroorzaken. Wellicht dat deze symptomen zelfs via paardentherapie verholpen kunnen worden. De symptomen passen ook bij andere mogelijke aandoeningen, staar je er dus niet blind op!
Hoe herken je hechtingsproblematiek kind?
Er zijn een tweetal hechtingsstoornissen volgens de DSM-5 schaal, namelijk de volgende twee:
- Ontremd sociaal contact stoornis
- Reactieve hechtingsstoornis
Deze zijn te herkennen aan verschillende dingen, zoals hieronder te lezen is.
Ontremd sociaal contact stoornis
Bij een ontremd sociaal contact stoornis gebeurt precies wat de naam zegt: het sociale contact heeft geen remmen. Kinderen gaan vaak zomaar naar vreemden toe en kunnen niet echt banden opbouwen die verder gaan dan het oppervlakkige niveau. Ze zijn heel makkelijk in de omgang met mensen en worden beschreven als een allemansvriend. Het lijkt alsof ze van de ene vriendschap naar de andere fladderen, vandaar dat we het ook wel 'vlinderen' noemen.
Reactieve hechtingsstoornis
De reactieve hechtingsstoornis gaat juist de andere kant op (in vergelijking met wat genoemd wordt bij het ontremde sociale contact stoornis). Bij de reactieve hechtingsstoornis is er juist een patroon van geremd emotioneel teruggetrokken gedrag naar de ouders of verzorgers. Er is een voelbaar emotionele afstand. Je kind zal geen contact zoeken wanneer deze bang of overstuur is. Soms zoeken ze je wel op, maar op een heel angstige of tegenstrijdige manier. Denk aan een schreeuw om aandacht omdat het kind zijn of haar emoties niet begrijpt. Stel je voor dat je kind een vraag stelt en vervolgens afwijzend of boos reageert, dat is een school voorbeeld.
Behandelen van hechtingsproblemen bij kinderen
Ik heb persoonlijk heel veel ervaring met het helpen van kinderen met problemen die op de DSM-5 schaal voorkomen. Ik heb ruim 17 jaar op een VSO-school gewerkt met precies dit soort kinderen. Daarna ben ik door gegaan om coaching en therapie te geven aan degene die het nodig hebben. Zo heb ik mijn bedrijf Paarden-Geluk opgericht, waar ik mensen (en dus ook kinderen) help met problemen zoals hechtingsproblematiek via therapie met paarden!
Je kan mijn pagina hier vinden om in contact met mij te komen, zodat wij samen jouw kind van hun hechtingsproblematiek af kunnen helpen! Een van mijn specialiteiten is ouder-kind-trajecten. Ik zou me vereerd voelen als ik jou en je kinderen zou kunnen helpen om weer het geluk van het leven te vinden! Hieronder staat ook nog een video die in hele makkelijke taal uitlegt wat hechtingsproblemen nu eigenlijk zijn:
Over de auteur
Blijf op de hoogte
Meld je aan voor onze nieuwsbrief en mis geen enkel bericht!