Ego loslaten, hoe doe je dat?

Als we het woord “ik” gebruiken dan is dat enerzijds de grootste dwaling als ook de diepste waarheid. Taalkundig is het, samen met aanverwante woorden als “mij, mijn en mijzelf” een van de meest voorkomende woorden. Het is daarnaast ook een van de meest misleidende woorden. Maar wat is jouw ego nu precies en hoe kan je jouw ego loslaten? Dat lees je in deze blog!

Het ego en ik

Als we “ik” gebruiken dan belichaamt dat de waarneming die we doen als we naar onszelf in de spiegel kijken. Zo zien we onszelf. Het lichaam is slechts een voertuig dat je bij je geboorte kreeg. Tegelijk zit hierin de grootste illusie. Wil je die kennen dan begint het bij observatie en zelf onderzoek. Een dieper inzicht wordt geboden onder meer door de film THE MATRIX, in boeken als De nieuwe waarheid, De logica van geluk, en zo meer. We zijn immers niet ons lichaam. Zoals we onszelf zien is een grote illusie, een onjuiste interpretatie van de werkelijkheid. Een werkelijkheid geschapen door ons brein.

Wat is het ego?

Het brein, dat deze illusie bouwt over wie jij bent, dat stemmetje in je hoofd noemen we het EGO. Het bevind zich in ons onderbewustzijn. Cognitief speelt ons “denken” zich af in twee van elkaar gescheiden delen van onze hersenen, te weten het bewustzijn en het onderbewustzijn. Het onderbewuste kunnen we in beginsel niet bereiken. In later blogs zullen we onderzoeken en leren hoe we daar wel bij kunnen. Het bewustzijn, dat stukje waar we aan kunnen, is veel kleiner dan ons onderbewuste. In analogie van een computer stelden wetenschappers vast dat je frontale cortex zo’n ca. 60 bits/seconde kan verwerken. Het deel waar je niet bij kunt is als de ijsberg onder het wateroppervlakte. Dat onderbewuste kan ca. 1,1 miljoen bits/seconde aan. Awesome, toch?

Nu, dat onderbewustzijn produceert constant gedachtes. Ongeveer 50 per minuut. Gedachten zijn niet te stoppen, lijkt. Soms héél erg vervelend. Zeker als het gaat om angsten en negatieve gedachten. Maar nu het goede nieuws; zodra je kunt zien dat het een illusie is, lost deze zich op. Zodra je de goocheltruck doorhebt is het niet meer magisch. Maar hoe dan?

Waarom het ego loslaten?

Als je pijn in je lichaam voelt dan is dat, afgezien van pijn door vallen, stoten, of iets dat je hebt ingenomen, meestal een opeenhoping van negatieve energie. Eckhart Tolle gaf er, in zijn boek De kracht van het NU, de naam het pijnlichaam aan. Het is een negatief energieveld dat zich heeft afgesplitst van je bewustzijn in je geest. Dat afgesplitste deel woont letterlijk in je lichaam. Sommige mensen leven volledig in de ban van deze innerlijke schaduw. Het gevolg? Een leven vol duisternis en pijn. Immers dat heeft het pijnlichaam nodig om te kunnen overleven. Hierdoor ontstaat al snel een vicieuze cirkel. Negatieve gedachten leveren angst en een onprettig gevoel of zelf directe pijn op. Pijn die zich weer vastzet in het geloof dat je het toch niet kunt oplossen. Heel veel mensen hebben moeite met uit hun comfortzone stappen omdat iets 'toch niet opgelost kan worden'. Wil jij hier beter in worden? Kijk dan de video hieronder!

Gevolgen voor het pijnlichaam

In mensen die gelukkig zijn is het pijnlichaam in een snooze-stand. Het wordt geactiveerd door situaties die zich voordoen. Je wordt ergens door getriggerd en hop daar is de pijn. Er ontstaat een soort “lus” van een eerdere ervaring die je terugbrengt naar die oude in het verleden opgelopen pijn. Ooit ben je gebeten door een hond, je hersenen hebben dat als een herinnering opgeslagen, een trauma, en op het moment dat je een hond ziet of zelfs maar hoort, ploep daar is de gedachtemachine met de herinnering en de angst. Je voelt de pijn in je lichaam. Zo gaat het met elk trauma.

Gevolgen voor de wet van aantrekking

Ook is er de Wet van aantrekking. Negatief denken trekt negatieve dingen aan. Je krijgt meer van hetzelfde. Dus stop daar onmiddellijk mee. Het zijn je gedachten, je brein, je EGO, het stemmetje in je hoofd, die hier in het spel zijn.

Depressie door ego

Ken je dat, die gedachte dat je niet goed genoeg bent of dat je beter iets anders had kunnen kiezen, etc. De jammerende gedachten in je hoofd. Die gedachten die voor sommigen uitgroeien tot een burn-out of depressie. Alles lijkt negatief en zwart. Nou dat zijn maar gedachten. Die wil je niet, je wil gelukkig zijn en happy. Het goede nieuws is dat jij niet je gedachten bent. Jij bent de baas, niet je brein dat ze produceert.

Het brein genereert gedachten zodat je steeds een afweging kunt maken. Als de oermens een geluid hoorde, dan kwam zijn brein met de gedachte dat dit wel eens gevaar zou kunnen betekenen. Een tijger of zo. Als je de straat over wil steken dan zijn het jouw gedachten die je laten kijken of dat wel veilig is. Alleen: daar heb je geen verrekijker voor nodig. Dus- bedankt brein, doch overdrijf niet. Maak er geen drama van.

Zelfbeeld door ego

Verder is ons EGO er om ons een zelfbeeld te geven. Wie we als mens zijn. Om ervaringen op te doen, emoties te hebben, problemen te zien en oplossingen te bedenken.
Je wil dus niet helemaal van je EGO af. Het heeft zoals alles in je lichaam een functie. Je ontmoet mensen en beoordeelt of ze veilig zijn. Hetzelfde geldt voor situaties, belangrijke keuzes die je hebt te maken, etc. Je bent een duale wereld van goed en slecht, van plus en min en ga zo maar even door. Daar heb je een afweging te maken, een keuze. Je ego helpt tot op zekere hoogte. En daar is waar het mis is gegaan. We hebben ons brein de controle over ons, over wie we echt zijn, gegeven. Tja maar hoe zit dat dan met dat brein? Zijn we niet ons brein?

Het brein en het ZELF

Onze hersenen bestaan zoals je al reeds las in hoofdzaak uit twee delen, het bewuste en het onderbewuste. Vanuit die grijze klomp in ons hoofd worden talloze processen geregeld. Je hoeft er niet over na te denken om adem te halen. Ook je hart klopt als vanzelf. Zo spelen er zich in elke cel zo’n ca 1000 processen per minuut af waar je geen aandacht hoeft te besteden. En dan te weten dat je er zo’n 30-37,5 biljoen hebt. Een veelvoud van bijvoorbeeld het aantal sterren in de Melkweg. Dat zijn er immers maar 30.000 miljoen.

Alle zintuigen zoals zien, horen, voelen, proeven en tast zijn er om te ervaren. Door deze zintuigen en het brein zijn we in staat dingen te ervaren, op te slaan en te reproduceren. Je brein produceert op het moment van een vergelijkbare situatie de eerdere ervaring als herinnering. Een keer gebeten door een hond gaat het brein direct aan de slag bij het zien of zelf horen van een hond. Edoch die nieuwe hond kan heel aardig en lief zijn. Toch komt het brein, of je EGO, met die vervelende ervaring en nog veel erger met angst op de proppen. Je pijnlichaam reageert onmiddellijk. Dit herhaalt en herhaalt zich tot je uit de “loop” kunt stappen.

OK, daar wil je graag van af. Toch? Maar HOE DAN?

Hoe het ego loslaten?

Zoals alles in het leven is het loslaten van iets aan de ene kant gemakkelijk en eenvoudig doch aan de andere kant ook weer moeilijk. Er is nu eenmaal geen Quick-fix als het om duurzame verandering gaat. Het vergt naast een dieper “inzicht” ook training. Je wordt bijvoorbeeld ook niet zo maar de beste tennisser ter wereld. Dat vergt dagdagelijks training totdat je het racket èn de bal bent. Net als een goede muzikant één is met zijn instrument. Géén paniek, want zoveel inspanning kost het nu ook weer niet. Laten we eens gaan kijken hoe ver je kunt komen in een relatief korte tijd. Hieronder enkele tips, ego loslaten.

Wie zijn we echt?

Je brein is slechts een orgaan. Net zoals je hart, je lever, nieren en zo meer, zorgt dat ons lichaam functioneert. Stap één is: om te onderzoeken of ons brein is wie wij ècht zijn, zullen we ons er in dienen te verdiepen. Om te zien of iets echt is, om te weten of iets waar is, dienen we een aantal vragen te stellen die in antwoord onomstotelijk laten zien dat iets echt waar is. Een antwoord waarop géén andere uitkomst mogelijk meer is.

Jij bent jij

Laten we samen eens kijken. Vraag 1: ben jij je naam? Is dat waar of…..? Als jij een andere naam aanneemt, ben je dan niet meer wie jij bent? Het antwoord kan niet anders zijn dan NEE. Immers jij bent, zelfs met die andere naam nog steeds jij. Nu, ben je dan je lichaam? Als er door een ongeluk of operatie een deel van je lichaam afgenomen is, ben jij dan  niet meer wie jij bent? Ook hierop kunnen we geen andere conclusie nemen dan NEE, we zijn nog steeds wie we zijn.

Het stemmetje in ons

Nu komt de moeilijke vraag. Zijn wij dan onze hersenen? Zijn wij dan dat stemmetje dat er in je hoofd praat. Toe, denk eens even hierover na. Waarom zou jij tegen jezelf praten? Het lijkt normaal dat jij dat stemmetje bent, dat is begrijpelijk. Je hebt er nog nooit over nagedacht. Als dat stemmetje tegen jou praat wat wil het dan van je? Je ziet als je die zin nog een keer leest, dat er een scheiding is tussen “jou” en het “stemmetje”. Laat dat eens even op je inwerken. Hoe kunnen die er twee zijn daar waar je in “een” denkt? OK, misschien is het nog niet duidelijk genoeg.

Om iets echt te kunnen zien dien je het van buiten waar te nemen. We kunnen de aarde enkel vanuit de ruimte zien. Niet van waar wij nu zijn. Ons eigen oog kunnen we niet zien. De spiegel geeft enkel een reflectie ervan. We kunnen dus enkel overtuigd zijn van iets dat we kunnen waarnemen. Als we nu ons stemmetje kunnen waarnemen, dan kunnen we toch niet tegelijk dat stemmetje zijn. We kunnen toch niet onze gedachten én de waarnemer ervan zijn? Net zo min als we het bloed in onze aders kunnen zijn.

Als we die gedachten stopzetten en genieten van de stilte, is het de echte IK die geniet van de stilte, de waarnemer in ons. Wie geniet er van de natuur, van de liefde, voordat onze gedachten er mee aan de haal gaan? Dat is ons bewustzijn, het zelf, jij, of welke naam je er ook aan zou willen geven. Laat dit eens even op je inwerken. Neem er even voor.

Mediteren

Dus als jij niet dat stemmetje bent, waarom dan altijd maar luisteren naar dat gedrein en geklaag?
De waarheid omtrent het ZELF ligt niet buiten jou, nee precies, maar ergens in jou. Je kunt het niet zien, voelen, horen, proeven of ruiken. Maar wat je niet kunt zien betekent nog niet dat het er niet is. Lucht, radiogolven, straling kun je ook niet zien maar je bestaan wel degelijk. Je zintuigen schieten hier te kort. Die zijn op het waarnemen van “het zichtbare” buiten jou gericht. Om te ontdekken wie we dan wel zijn dien je af te dalen naar jou binnenkant. Hier kom je niet met je ogen open en je brein áán. Die zijn hier juist de storende factor. De weg naar binnen opent zich vreemd genoeg “met de ogen dicht” en het EGO op stil. Om daar te komen gaan we iets doen dat mediteren heet.