Last van onverwerkt trauma symptomen? Lees hier wat je eraan kunt doen!

Trauma kan een diepgaande impact hebben op ons leven, zowel fysiek als mentaal. Soms blijft de nasleep van een traumatische gebeurtenis onopgemerkt of onderdrukt, wat kan leiden tot onverwerkt trauma. Dit type trauma kan zich op verschillende manieren manifesteren en heeft vaak een blijvende invloed op het dagelijks leven. Maar hoe herken je onverwerkt trauma symptomen? En wat kun je doen om hiermee om te gaan? Dat lees je in deze blog!

Wat is een trauma?

Een trauma is een emotionele of psychologische reactie op een ingrijpende gebeurtenis die overweldigend en schokkend is. Deze gebeurtenis kan fysiek, emotioneel, of psychologisch van aard zijn en veroorzaakt intense gevoelens van angst, hulpeloosheid, of verlies van controle. Trauma's kunnen eenmalig zijn, zoals een ernstig ongeval of het verlies van een dierbare, of herhaaldelijk voorkomen, zoals langdurige mishandeling of verwaarlozing. De impact van een trauma kan dus zowel psychologisch als fysiek zijn en het kan het dagelijkse functioneren en welzijn van een persoon aanzienlijk beïnvloeden.

Wanneer iemand een traumatische gebeurtenis ervaart, kan het lichaam in een "vecht-, vlucht-, of bevriesmodus" gaan. Dit is een overlevingsreactie die bedoeld is om het lichaam te beschermen tegen gevaar. Tijdens deze respons maakt het lichaam hormonen zoals adrenaline en cortisol aan, die het mogelijk maken om snel te reageren op de dreiging en te zorgen voor veiligheid.

Na de gebeurtenis kan het lichaam in een verhoogde staat van paraatheid blijven, zelfs als het gevaar is geweken. Dit kan leiden tot een reeks fysieke en emotionele symptomen die soms niet meteen worden herkend als het gevolg van trauma. De verhoogde staat van paraatheid waarin het lichaam na een traumatische gebeurtenis kan blijven, wordt vaak aangeduid als hyperarousal. Dit is een van de kernsymptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) en kan leiden tot diverse fysieke en emotionele symptomen. Welke symptomen dat zijn lees je later in deze blog.

Wat is onverwerkt trauma?

Onverwerkt trauma ontstaat wanneer iemand niet in staat is geweest om een traumatische gebeurtenis volledig te verwerken. Dit kan variëren van fysieke, emotionele, psychologische of seksuele trauma's, zoals een ernstig ongeluk, mishandeling, verlies van een dierbare, of een natuurramp. Wanneer deze gebeurtenissen niet goed worden verwerkt, kunnen ze vast blijven zitten in het onderbewustzijn en zich uiten in diverse symptomen.

Het onderbewustzijn speelt een cruciale rol in hoe we ervaringen, herinneringen en emoties verwerken, vooral als het gaat om trauma. Wanneer een traumatische gebeurtenis plaatsvindt, kan het onderbewustzijn deze ervaring op verschillende manieren beïnvloeden en opslaan, vooral als het trauma niet volledig wordt verwerkt. Hieronder leg ik uit hoe het onderbewustzijn werkt in relatie tot onverwerkt trauma.

Het onderbewustzijn en onverwerkt trauma

Het onderbewustzijn is het deel van onze geest dat buiten onze bewuste controle opereert. Het bevat herinneringen, overtuigingen, instincten, en automatische reacties die ons gedrag en onze emoties sturen zonder dat we daar actief over nadenken. Het onderbewustzijn is essentieel voor het aanleren van gewoonten, het onthouden van ervaringen en het beschermen van ons tegen gevaar.

Bij een traumatische gebeurtenis probeert het onderbewustzijn ons te beschermen door de overweldigende ervaring op te slaan op een manier die onze overleving op korte termijn ondersteunt. Dit betekent echter vaak dat de herinneringen en emoties die met het trauma verbonden zijn, diep in het onderbewustzijn worden begraven en niet volledig worden verwerkt.

Wanneer een traumatische ervaring niet volledig wordt verwerkt, blijft deze in het onderbewustzijn "vastzitten". Dit onverwerkte trauma kan zich manifesteren in verschillende symptomen en gedragingen die het dagelijks leven beïnvloeden, vaak zonder dat de persoon zich bewust is van de onderliggende oorzaak.

Er zijn verschillende manieren waarop het onderbewustzijn met het trauma omgaat, namelijk:

1. Onderdrukking van herinneringen: Het onderbewustzijn kan traumatische herinneringen onderdrukken om de persoon te beschermen tegen het opnieuw ervaren van de pijn. Deze onderdrukte herinneringen kunnen echter op onverwachte momenten naar boven komen, bijvoorbeeld door triggers zoals geluiden, geuren, of beelden die aan het trauma herinneren.
2. Vorming van overlevingsmechanismen: Het onderbewustzijn ontwikkelt vaak overlevingsmechanismen om de persoon te helpen omgaan met het trauma. Dit kunnen gedragingen zijn zoals vermijding van bepaalde situaties, dissociatie (waarbij iemand zich losgekoppeld voelt van de realiteit), of zelfs fysieke symptomen zoals chronische pijn.
3. Herhaling van patronen: Onverwerkt trauma kan ervoor zorgen dat iemand onbewust situaties herhaalt die lijken op het oorspronkelijke trauma. Dit kan leiden tot destructieve relaties, risicovol gedrag, of voortdurende stress, omdat het onderbewustzijn probeert om de traumatische ervaring op een bepaalde manier te 'oplossen'.
4. Triggers en flashbacks: Het onderbewustzijn kan ervoor zorgen dat iemand in een verhoogde staat van paraatheid blijft, waarbij bepaalde triggers leiden tot intense emotionele en fysieke reacties. Deze triggers kunnen flashbacks veroorzaken, waarbij de persoon het trauma opnieuw lijkt te beleven, alsof het op dat moment weer gebeurt.

Onverwerkt trauma symptomen

Onverwerkt trauma kan zich op verschillende manieren manifesteren, en de symptomen kunnen zowel fysiek als psychologisch zijn. Hieronder een overzicht van de meest voorkomende symptomen die geassocieerd worden met onverwerkt trauma:

Psychologische onverwerkt trauma symptomen

1. Angst en paniekaanvallen:
   - Angst is een natuurlijke emotionele reactie op een waargenomen bedreiging of gevaar. Het kan nuttig zijn als het ons helpt om alert te blijven in gevaarlijke situaties. Echter, wanneer angst chronisch, buitensporig, of ongepast wordt, kan het leiden tot een angststoornis.
   - Paniekaanvallen zijn plotselinge, intense episodes van angst die meestal gepaard gaan met hevige lichamelijke symptomen. Ze komen vaak zonder waarschuwing en kunnen enkele minuten tot een half uur duren, hoewel de nasleep langer kan aanhouden.
   
   Hoewel angst en paniekaanvallen vaak samen voorkomen, zijn ze niet hetzelfde: Angst is doorgaans langduriger en kan een algemene ongerustheid of bezorgdheid omvatten die de hele dag aanhoudt. Het kan op een laag niveau aanwezig zijn, maar ook intens worden in specifieke situaties. Paniekaanvallen zijn daarentegen kortdurend maar zeer intens. Ze komen vaak plotseling op, zonder duidelijke trigger, en bereiken hun hoogtepunt binnen enkele minuten. Na een paniekaanval kan iemand zich uitgeput en bang voelen voor een volgende aanval, wat kan leiden tot anticipatie-angst.
   
2. Depressie: een ernstige stemmingsstoornis die diepgaande invloed kan hebben op hoe iemand denkt, voelt en handelt. Het gaat verder dan normale gevoelens van verdriet of een tijdelijke somberheid; depressie is een langdurige en intense toestand die het dagelijks leven ernstig kan beïnvloeden.
3. Emotionele schommelingen: snelle en vaak onvoorspelbare veranderingen in iemands emotionele toestand. Dit kan variëren van intense gevoelens van blijdschap tot plotselinge gevoelens van verdriet, woede, angst, of irritatie. Mensen die emotionele schommelingen ervaren, kunnen zich op het ene moment gelukkig en opgewekt voelen en op het volgende moment overweldigd door negatieve emoties zonder duidelijke aanleiding.
4. Flashbacks: intense, levendige herbelevingen van een traumatische gebeurtenis die vaak worden ervaren door mensen die lijden aan posttraumatische stressstoornis (PTSS) of andere trauma-gerelateerde aandoeningen. Tijdens een flashback kan iemand het gevoel hebben alsof ze de traumatische gebeurtenis opnieuw meemaken, met dezelfde emotionele intensiteit en fysieke reacties als op het moment van de oorspronkelijke gebeurtenis.
5. Vermijding: een veelvoorkomend symptoom bij mensen die een trauma hebben meegemaakt. Het is een copingmechanisme waarbij iemand bewust of onbewust probeert situaties, plaatsen, mensen, gedachten, of gevoelens te vermijden die hen herinneren aan de traumatische gebeurtenis. Hoewel vermijding op korte termijn verlichting kan bieden, kan het op de lange termijn het verwerken van het trauma belemmeren en de symptomen verergeren.
6. Nachtmerries: deze zijn vaak intens, angstaanjagend, en kunnen direct of indirect verband houden met de traumatische gebeurtenis. Ze zijn een van de kernsymptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) en kunnen een aanzienlijke impact hebben op iemands slaapkwaliteit en algehele welzijn. Veel mensen met onverwerkt trauma ervaren nachtmerries waarin ze de traumatische gebeurtenis opnieuw beleven. Deze nachtmerries kunnen zeer realistisch en gedetailleerd zijn, waarbij de persoon dezelfde angst, paniek, en hulpeloosheid ervaart als tijdens de oorspronkelijke gebeurtenis. De nachtmerries kunnen exact hetzelfde scenario herhalen of variaties ervan tonen die nog steeds de kern van het trauma weerspiegelen.
7. Hypervigilantie: Een constante staat van alertheid, waarbij iemand voortdurend op zoek is naar tekenen van gevaar. Benieuwd naar de relatie tussen hypervigilantie en jeugdtrauma's, dan lees vooral hier verder.
8. Dissociatie: Gevoelens van onthechting of vervreemding van zichzelf of de omgeving, alsof je buiten je lichaam staat of in een droom leeft. Het is een overlevingsmechanisme waarbij iemand zich tijdelijk loskoppelt van de realiteit om zichzelf te beschermen tegen overweldigende stress, angst, of pijn. Dissociatie kan variëren van milde vormen van dagdromen tot ernstigere vormen waarbij iemand zich volledig afgescheiden voelt van zichzelf of de omgeving. Bij trauma is dissociatie vaak een manier voor het brein om te ontsnappen aan een situatie die te pijnlijk of angstaanjagend is om volledig bewust te ervaren.

Fysieke onverwerkt trauma symptomen

1. Slaapproblemen: moeite met in slaap vallen of doorslapen, vaak door piekeren of nachtmerries.
2. Chronische vermoeidheid: een gevoel van voortdurende uitputting, zelfs na voldoende slaap.
3. Spier- en gewrichtspijn: onverklaarbare pijnen, vaak veroorzaakt door aanhoudende spierspanning.
4. Hoofdpijn: regelmatige spanningshoofdpijn of migraine door langdurige stress.
5. Verhoogde hartslag: een gevoel van een snelle of onregelmatige hartslag, zelfs in rust. Bij mensen met onverwerkt trauma of posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan het lichaam vast blijven zitten in deze verhoogde staat van paraatheid, zelfs als het gevaar is geweken. Dit gebeurt omdat het brein de traumatische gebeurtenis nog steeds interpreteert als een voortdurende dreiging. De hartslag stijgt om ervoor te zorgen dat er meer bloed, en dus meer zuurstof, naar de spieren wordt gepompt. Dit bereidt het lichaam voor om snel te kunnen reageren, of het nu gaat om vechten of vluchten.
6. Maag- en darmproblemen: spijsverteringsproblemen, zoals misselijkheid, buikpijn, of het prikkelbare darm syndroom (PDS). De darm staat in nauw contact met de hersenen via de hersen-darm-as, een bidirectionele communicatie tussen het centrale zenuwstelsel (CZS) en het enterische zenuwstelsel (het netwerk van zenuwen dat de spijsvertering controleert). Deze verbinding betekent dat emotionele en psychologische stress direct invloed kan hebben op de darmfunctie. Wanneer iemand stress of trauma ervaart, sturen de hersenen signalen naar de darmen, wat kan leiden tot veranderingen in de darmbewegingen, afscheiding van verteringssappen, en ontstekingsreacties.
7. Verzwakt immuunsysteem: een verhoogde vatbaarheid voor ziekten door de aanhoudende stress die het immuunsysteem ondermijnt.

Gedragsmatige onverwerkt trauma symptomen

1. Sociale isolatie: dit verwijst naar het zich terugtrekken van sociale interacties en het vermijden van contact met anderen. Dit gedrag kan voortkomen uit verschillende factoren die samenhangen met onverwerkt trauma, en het kan een aanzienlijke impact hebben op het dagelijks leven en de geestelijke gezondheid. Oorzaken van sociale isolatie zijn onder andere: de vermijding van triggers, het verlies van vertrouwen in de medemens, een gevoel van schaamte en schuld, gevoelens van vervreemding, emotionele overweldiging (bang zijn voor het krijgen van bijvoorbeeld een paniekaanval) en daar het doorleven van een depressie. Wanneer iemand zich isoleert van zijn of haar sociale omgeving heeft dit natuurlijk ook weer gevolgen, denk hierbij aan de verergering van psychische problemen, het verlies van sociale vaardigheden, verstoord dagelijks functioneren daar het wegvallen van dagelijkse bezigheden als werk, verplichtingen, het doen van boodschappen, huishouden etc. en tevens kan het ook leiden tot gezondheidsproblemen. Onderzoek heeft aangetoond dat sociale isolatie een negatieve invloed kan hebben op de fysieke gezondheid, wat kan leiden tot een verhoogd risico op chronische ziekten, een verzwakt immuunsysteem, en zelfs een kortere levensduur.
2. Zelfdestructief gedrag: handelingen of gedragingen die een persoon onderneemt die schadelijk zijn voor hun eigen welzijn, op fysiek, emotioneel, of sociaal gebied. Mensen die zelfdestructief gedrag vertonen, doen dit vaak als een manier om met pijnlijke emoties om te gaan, zelfs als het hen uiteindelijk meer kwaad dan goed doet. Wanneer het gaat om zelfdestructief gedrag kun je denken aan: middelenmisbruik, zelfverwonding, het aangaan van ongezonde relaties, de ontwikkeling van een eetstoornis, roekeloos gedrag en verwaarlozing van zelfzorg (Het opzettelijk vermijden van basale zelfzorg zoals hygiëne, slaap, voeding, of medische zorg.).
3. Risicovol gedrag: Gedrag dat leidt tot gevaarlijke situaties, vaak om gevoelens van leegte of onthechting te maskeren. Dit behoort ook tot het symptoom zelfdestructief gedrag: roekeloos gedrag. Het aangaan van gevaarlijke activiteiten, zoals roekeloos rijden, risicovolle seksuele contacten, of het negeren van eigen veiligheid. Dit gedrag kan voortkomen uit een gevoel van onverschilligheid over de eigen veiligheid of zelfs een onbewuste wens om zichzelf te straffen.
4. Perfectionisme: is de neiging om extreem hoge eisen aan jezelf te stellen, vaak in de overtuiging dat alles wat je doet foutloos moet zijn. Hoewel perfectionisme in sommige gevallen kan leiden tot prestaties van hoge kwaliteit, kan het ook leiden tot stress, angst, en zelfs uitputting. Het wordt vaak gezien als een verdedigingsmechanisme dat voortkomt uit diepgewortelde onzekerheden, angst voor mislukking, of een behoefte aan goedkeuring van anderen.
   
   Het nastreven van perfectie heeft op zichzelf ook weer verschillende symptomen die niet alleen het perfectionisme in de hand houden, maar ook de onverwerkte trauma symptomen. Denk hierbij aan de verergering van chronische stress en uitputting, angst en depressie, verlies van plezier, verminderde productiviteit en sociale isolatie.

Gevolgen voor relaties

1. Moeite met vertrouwen: Trauma, vooral wanneer het te maken heeft met verraad of misbruik door iemand die de persoon vertrouwde, kan leiden tot een diepgaand wantrouwen tegenover anderen. Dit kan het moeilijk maken om nieuwe relaties aan te gaan of bestaande relaties te onderhouden.
2. Conflict vermijding: Sommigen vermijden moeilijke gesprekken of confrontaties uit angst voor conflicten of omdat ze getriggerd kunnen worden door bepaalde onderwerpen. Dit kan leiden tot onopgeloste problemen en spanning in de relatie.
3. Overmatige controle: Door een gevoel van machteloosheid dat voortkomt uit trauma, kunnen sommige mensen proberen hun omgeving en relaties sterk te controleren. Dit kan het gevolg zijn van een behoefte aan veiligheid en voorspelbaarheid, maar kan relaties verstikken en leiden tot conflicten.
4. Emotionele Onthechting: Trauma kan leiden tot gevoelens van vervreemding of onthechting, waarbij iemand moeite heeft om emotioneel aanwezig te zijn in relaties. Ze kunnen zich afgesloten voelen van hun eigen gevoelens en die van anderen, wat kan leiden tot afstand in de relatie.
5. Angst voor Verlating: Mensen met trauma kunnen een sterke angst ontwikkelen om verlaten te worden, wat kan leiden tot klampen, jaloezie, of zelfs sabotage van de relatie om het vermeende onvermijdelijke einde voor te zijn.
6. Herhalen van Schadelijke Relatiepatronen: Mensen met onverwerkt trauma kunnen onbewust relaties aangaan die hun trauma’s herhalen. Dit kan zijn omdat ze zich aangetrokken voelen tot wat ze kennen, zelfs als dat schadelijk is, of omdat ze proberen om de uitkomst van hun verleden te "corrigeren" door vergelijkbare situaties opnieuw te beleven.

Wat te doen bij onverwerkte trauma symptomen?

Het verwerken van onverwerkt trauma is een complex en vaak moeilijk proces, maar met de juiste ondersteuning en strategieën is herstel mogelijk. Zoek professionele hulp, bouw een ondersteuningssysteem op, en wees geduldig met jezelf terwijl je werkt aan het overwinnen van de gevolgen van trauma. Het belangrijkste is om te blijven zoeken naar de hulp en strategieën die het beste voor jou werken. Hieronder vind je enkele manieren en strategieën die kunnen helpen bij het verwerken van trauma.

1. Zoek professionele hulp

Een van de belangrijkste dingen die je kunt doen bij onverwerkt trauma is het zoeken van professionele hulp. Therapie kan essentieel zijn om trauma te verwerken en de emotionele en psychologische gevolgen aan te pakken. Heb je geen zin om weer bij een psycholoog of andere therapeut 'aan tafel te schuiven'. Maar ben je opzoek naar een andere manier van therapie? Ooit eens gehoord van de GLOVES methodiek waarbij de kracht van het boksen centraal staat?

Uit onderzoek blijkt dat boksen en efficiënte therapievorm is! Bij boks therapie wordt gebruik gemaakt van boks gerelateerde interventies om vaardigheden te creëren die leiden tot gedragsverandering. Zo hanteren wij bij Boxchainge de GLOVES-methodiek. Deze methode staat voor Goals, Leren, Overzicht, Vertrouwen, Energie en Sport. De GlOVES-methodiek fungeert als een brug tussen wetenschappelijk onderbouwde theorieën en de toepassing ervan in de praktijk van deze therapie.

De kern van deze methode ligt in de verbinding tussen hart, hoofd en lichaam door middel van weerbaarheidstraining. De GLOVES-methodiek is geinspireerd op basis van de ACT, Acceptance and Commitment Theory. Deze therapie is gericht op het vergroten van psychologische flexibiliteit, hetgeen het individu in staat stelt waardevolle keuzes te maken in zijn of haar leven.

Bij Boxchainge wordt EMDR gecombineerd met bokstherapie. Dit kan ervoor zorgen dat je weer in beweging komt! EMDR is dus ook een therapievorm die ingezet wordt bij een traumabehandeling. EMDR helpt bij het opnieuw verwerken van deze herinneringen, zodat ze minder invloed hebben op het dagelijks leven. Deze verwerking gebeurd in 8 verschillende fases waarbij bilaterale stimulatie (zoals oogbewegingen) leen grote rol spelen! Benieuwd naar het verhaal achter boxchainge en de inzet van bokstherapie? Bekijk hieronder de Mindsetters podcast waarin ik te gast ben en we het hebben over bokstherapie en mindset!

Naast EMDR kan CGT ook worden toegepast. CGT staat voor Cognitieve Gedrags Therapie. CGT helpt bij het identificeren en veranderen van negatieve denkpatronen die zijn ontstaan als gevolg van trauma. Samen met een therapeut ga je achterhalen welke denk patronen of opvattingen jij jezelf eigen hebt gemaakt, gaat na of deze ook juist zijn en probeert ze uiteindelijk om te vormen tot meer helpende gedachtes die jou verder helpen.

2. Bouw een ondersteuningssysteem op

Het hebben van een sterk ondersteuningssysteem is cruciaal bij het verwerken van trauma. Dit kunnen vrienden, familieleden, of ondersteuningsgroepen zijn. Het delen van je ervaringen met iemand die je vertrouwt kan opluchten en je helpen om je minder geïsoleerd te voelen. Tevens zijn er ook verschillende ondersteuningsgroepen. Dit zijn groepen speciaal voor mensen die een trauma hebben meegemaakt. Hier kun je verhalen en coping strategieën delen met mensen die vergelijkbare ervaringen hebben. Hierbij spelen ervaringsdeskundigen ook een belangrijke rol. De rol van ervaringsdeskundigen in therapie blijkt uit onderzoek steeds belangrijker en efficiënter te worden. Blijf er dus niet alleen mee rondlopen, maar zoek de juiste personen op en ga met elkaar in gesprek.

3. Ontwikkel gezonde coping strategieën

Het ontwikkelen van gezonde manieren om met stress en emoties om te gaan is essentieel voor het verwerken van trauma. Denk hierbij aan mindfulness oefeningen, het doen van een meditatie, ademhalingsoefeningen, het doen van een wandeling in de natuur, maar ook lichaamsgerichte therapie als yoga en tai chi die jou kunnen helpen om spanning los te laten dit als gevolg van trauma in het lichaam zijn opgeslagen.

4. Zelfzorg en een gezonde levensstijl

Zorg goed voor jezelf, zowel fysiek als emotioneel. Zelfzorg helpt je om veerkracht op te bouwen en beter om te gaan met de uitdagingen van het verwerken van trauma.

Bij zelfzorg hoort ook gezonde voeding. Vaak is het moeilijk wanneer je niet lekker in je vel zit om de juiste voedingsmiddelen in huis te halen om voor jezelf een gezonde maaltijd op tafel te zetten. Maar juist nu is dat zeer belangrijk! Om meer kracht te krijgen, mentale en fysieke kracht, gezonder te leven en mentaal weerbaarder te worden is de juiste voeding van belang! Skip dus even de frituur of die burgertent, maar ga even naar de winkel en zorg voor een goed gevulde salade, pasta of rijstgerecht op tafel!

Niet alleen gezonde voeding is van belang, maar ondertussen weten we allemaal hoe belangrijk voldoende slaap is. Zorg voor een juist slaappatroon, zorg voor een slaap routine die jij helpt om sneller in slaap te vallen en beter door te slapen om op deze manier uitgerust wakker te worden. Benieuwd naar onze slaaptips, lees deze dan in onze blog over slaaptips!

Maar om jouw biologische klok te optimaliseren is voldoende lichaamsbeweging en dan vooral buiten erg belangrijk en mogen we het effect van lichaamsbeweging overdag zeker niet vergeten! Niet alleen voor jouw slaapritme maar ook voor de verwerking van onverwerkte trauma symptomen is lichaamsbeweging van belang. Lichaamsbeweging zorgt er niet alleen voor dat je letterlijk in beweging komt, het fysieke aspect, maar zorgt er ook voor dat je uit je kopje stapt, gedachtes even los kunt laten en kunt ontspannen.

De focus ligt even op iets anders! Het kan helpen om stress en spanning te verminderen en jouw stemming te verbeteren. Of het nu gaat om en dagelijkse wandeling of een potje padel met vrienden. Kom erachter waar jij je goed bij voelt.

5. Herken jouw triggers

Leer je triggers te herkennen en begrijp hoe ze je gedrag en emoties beïnvloeden. Zo kan je bijvoorbeeld een dagboek bijhouden. Schrijf op wanneer je getriggerd wordt en wat je hierbij voelde. Dit kan je helpen patronen te herkennen en beter voorbereid te zijn op toekomstige situaties. Creëer tevens ook een plan voor wat je kunt doen als je getriggerd wordt. Dit kan variëren van het gebruik van ademhalingstechnieken tot het bellen van een vriend. Op deze manier ben je voorbereid en heb je niet het gevoel dat je overweldigd raakt op het moment dat je getriggerd wordt. Er is een uitweg en hierin kan jij de leiding nemen.

6. Geef jezelf tijd en ruimte

Treef geen perfectionisme na, maar geef jezelf de tijd en ruimte die jij nodig hebt. Het verwerken van trauma is geen snel proces. Het is belangrijk om jezelf de tijd en ruimte te geven om te genezen zonder jezelf onder druk te zetten. Richt je op kleine, haalbare doelen in plaats van te proberen alles in één keer op te lossen.

Zet twee stappen vooruit en eentje terug, het proces gaat met vallen en opstaan. Liever iets langzamer en geheel verlost te zijn dan direct grote stappen en na een tijdje weer opnieuw te kunnen beginnen. Probeer tijdens het proces zelfkritiek ook te vermijden. Begrijp dat genezing tijd kost en wees geduldig met jezelf. Het is normaal om terugvallen te ervaren.

7. Vermijd vermijding

Het is verleidelijk om situaties of emoties te vermijden die je aan het trauma herinneren, maar vermijding kan het herstelproces verlengen. Met de hulp van een therapeut kun je leren om geleidelijk en veilig situaties te confronteren die je normaal vermijdt. Dit heet "exposure" en kan helpen om de angst die je voelt te verminderen. Dit is zeker geen makkelijk proces, sta ervoor open en durf het aan te gaan want het zal jouw leven een stuk makkelijker maken.

8. Werk aan zelfcompassie

Leer om mild en begripvol voor jezelf te zijn. Trauma kan leiden tot gevoelens van schaamte of schuld, en het is belangrijk om jezelf te vergeven en begripvol te zijn voor je eigen emoties. Wees lief voor jezelf! Ben jij nog niet bekend met het begrip zelfcompassie en onvoorwaardelijke liefde? Dan lees hier snel verder!

Je hoeft het niet alleen te doen!

Het verwerken van trauma is een diepgaand proces dat vraagt om geduld, zelfcompassie en de juiste ondersteuning. Het is belangrijk om te onthouden dat je niet alleen bent in deze reis en dat er hulp en hulpmiddelen beschikbaar zijn om je te begeleiden. Of het nu gaat om professionele therapie, ondersteuning van vrienden en familie, of het ontwikkelen van gezonde copingstrategieën, er zijn vele wegen die naar herstel kunnen leiden.

Door jezelf de tijd en ruimte te geven om te genezen, en door actief te werken aan je welzijn, kun je stap voor stap de last van onverwerkt trauma verlichten en je leven opnieuw vormgeven op een manier die voor jou waardevol en betekenisvol is. Het is een uitdaging, maar met de juiste steun en inzet is herstel niet alleen mogelijk, maar ook binnen handbereik.